Laatst zat ik gefascineerd naar een stuk gatenkaas te kijken. Eigenlijk best wonderlijk om te zien hoe al die gaten doormiddel van de kaas samen toch weer zo een mooi en smakelijk geheel vormen.
Op de één of andere manier maakte ik opeens een associatie met mijn brein. Ook ik heb sinds mijn beroerte aardig wat gaatjes in mijn geheugen. Over het algemeen zijn het kleine gaatjes maar soms worden deze ook wel eens afgewisseld met wat grotere.
Zoals laatst toen ik samen met mijn twee volwassen kinderen gezellig een dagje op stap was. Onderweg in de auto vertelde mijn zoon aan zijn zus dat de ouders van zijn beste vriend gingen scheiden. Net als mijn dochter reageerde ook ik vol ongeloof op dit vervelende nieuws. Toen wij weer een beetje van de schrik waren bekomen keek mijn zoon mij enigszins verbaasd aan… “Mam… dit had ik jou anderhalve maand geleden al verteld en toen reageerde je op precies dezelfde manier….”
Dit zijn toch wel van die momenten waarop de realiteit weer hard aankomt. Mijn korte termijn geheugen is aangetast waardoor ik mij altijd volledig moet focussen om ervoor te zorgen dat alles netjes wordt opgeslagen. Omdat de ‘gaatjes’ niet meer te voorkomen zijn heb ik inmiddels een groot deel van deze functionaliteit uitbesteed aan de agenda van mijn telefoon. En met behulp van dit soort slimme trucjes kan ik inmiddels toch weer prima functioneren.
Maar vanzelf gaat het niet. Het kost enorm veel energie om continu zo gefocust te moeten zijn. Omdat ik zelfstandig werk kan ik het mij in mijn werk niet veroorloven om steekjes te laten vallen. Misschien is het juist daarom wel dat deze gaten vooral ontstaan in de contacten met de mensen die het dichtst bij mij staan. In de momenten waarop je ontspannen bent en de boog niet zo strak hoeft te staan.
Inmiddels hebben wij in ons gezin hier al een mooi synoniem voor gevonden. In de film 50 First Dates wordt het verhaal verteld over een meisje die een zwaar auto ongeluk heeft gehad. Hierdoor is zij elke ochtend weer alles vergeten wat er de dag ervoor is gebeurd. En de man die verliefd op haar is geworden probeert elke dag opnieuw haar hart te veroveren.
In mijn geval betekend dit namelijk dat ik niet alleen vervelende verhalen of gebeurtenissen soms als nieuw ervaar maar ook de leuke! Zo heb ik op dezelfde dag dat wij op stap waren enorm genoten van de prachtige dierentuin In Amersfoort. Als een klein kind liep ik te genieten en vroeg ik mij hardop af waarom wij hier nooit eerder naartoe zijn gegaan.
De volgende dag ontving ik een appje van mijn dochter met een foto van haar als klein meisje samen met haar broertje. Ze had deze foto gevonden in een oude doos. “Wat een lieve foto!” stuurde ik als reactie. “Ja he” antwoorde zij. “Heb je de tekst ook gelezen die op deze foto staat gedrukt?…. Groetjes uit Dierenpark Amersfoort…..
Tja zo zie je maar weer. Dankzij mijn ‘gatenkaas’ heb ik nu wel extra kunnen genieten van deze leuke dag.
Ellis
